Prikken tegen verkoudheid en griep?

Symptomen van verkoudheid zijn: hoesten, niezen, keelpijn, verstopte neus en loopneus. Voor griep kunnen daar nog bijkomen: gevoel van algehele malaise, koorts, rillen, hoofdpijn, spierpijn of (in geval van buikgriep) buikpijn.

Over het algemeen zijn verkoudheid of griep niet ernstig en vormen (bed)rust en uitzieken prima remedies. Veel mensen lukt het echter niet om die rust te nemen. Hoe doe je dat met een drukke baan, kinderen of andere verantwoordelijkheden? Bij sommigen leiden verkoudheid of griep tot complicaties zoals bronchitis, sinusitis of longontsteking: mensen met een lage weerstand of een zwak immuunsysteem, zoals ouderen, kinderen, chronisch zieken en mensen met luchtwegproblemen.

Griepprik

Ouderen en chronische zieken krijgen daarom een oproep om aan preventie te doen en bij hun huisarts de griepprik te halen. De overheid stelde onlangs voor om alle leraren en mensen in de zorg ook zo’n preventieve prik te geven. Toch is er geen onomstotelijk bewijs dat de griepprik voorkomt dat je griep krijgt. Het RIVM (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu) stelt dat je na de griepprik ongeveer 40% minder kans hebt op griep. De effectiviteit van de griepinjectie wordt door velen nog lager ingeschat. De redenen daarvoor zijn divers: zo melden wetenschappers dat het griepvirus anders muteert, in verschillende vormen verschijnt, en dat de makers van de griepprik dat niet kunnen voorspellen. Ook individuele reacties op de griepprik verschillen en daarmee wordt bij de productie en toediening geen rekening gehouden.

Waar of niet waar?

De meeste mensen proberen met huishoudelijke middelen hun virusinfectie onder de duim te krijgen. Vroeger luidde de vuistregel: ‘feed a cold, starve a fever’, ofwel: als je verkouden bent, moet je eten, heb je koorts, dan moet je juist vasten om je lichaam te ondersteunen. Tegenwoordig is veel van die wijsheid vergeten. Nu geldt als algemene vuistregel ‘sinaasappelsap’, omdat het zoveel vitamine C zou bevatten.

Wetenschappelijke studies naar de effecten van voeding op infectieziekten ondersteunen die nieuwe wijsheid niet. Zo valt het vitamine C-gehalte van sinaasappels in de praktijk nogal tegen en krijg je met het sap aanzienlijke hoeveelheden suiker binnen. Onderzoekers van Yale University keken naar het effect van voeding op infectieziekten en concludeerden dat er verschil is tussen een infectie met een virus en infectie met een bacterie. In hun onderzoek bleken ratten met een virusinfectie het beter te doen mét voeding (glucose, dus suiker) en die met een bacteriële infectie beter zónder. Dat ondersteunt het aloude devies om niet te eten bij een buikgriep (bacterie) en juist wel bij gewone griep en verkoudheid (virussen).

Je kunt bij zo’n onderzoek natuurlijk wel vraagtekens plaatsen. Of suiker de beste voeding is bij een virale infectie, bijvoorbeeld. En waarom de onderzoekers alleen bekeken waarmee de ratten besmet waren, niet of ze bijvoorbeeld verhoging hadden (‘starve a fever’). Ze keken, kortom, niet naar het lichaam van de ratten zelf, iets wat de Traditionele Chinese Geneeskunde altijd doet. Het lichaam heeft ook zelfkennis en zelfregulatie en geeft zelf aan waaraan het behoefte heeft.

Wat kan TCG betekenen bij griep en verkoudheid?

Een TCG-therapeut  kan je (sneller) van de verkoudheid of griep afhelpen en helpen een aanval van virussen beter te weerstaan. Uit onderzoek blijkt dat acupunctuur de groei en verspreiding van de T-Lymfocyten (afweercellen) en de concentratie van NK-cellen (Natural Killer-cellen), die in je immuunsysteem actief zijn, vergroot. TCG bevordert daarmee het eigen vermogen van je lichaam om zich te wapenen tegen griep en verkoudheid.

Dus wél prikken, maar dan anders: acupunctuur wordt terecht aangeprezen als een boost voor je immuunsysteem!

Ook een behandeling met Chinese kruiden kan in geval van infectieziekten verlichting bieden. Zelfs de reguliere westerse geneeskunde trekt zich daar soms iets van aan. Zo is het bekende middel Tamilflu, verkocht als ‘antiviraal middel’, afgeleid van steranijs – en dus eigenlijk gebaseerd op de traditionele Chinese kruidengeneeskunde.